zondag 11 januari 2009


Moord in Gaza, maar waarom precies?

Op zaterdag de 27e december begon de zionistische bezettingsstaat een reeds verwachte aanval op Gaza in bezet Palestina. In totaal werden door zionistische F16's en grond-raketten meer dan honderd aanvallen uitgevoerd op dertig verschillende doelen, veelal politiestations, in één van 's werelds meest dichtbevolkte gebieden. Het aantal mensen dat hierbij is omgekomen is zeker 195. Meer dan 750 anderen raakten gewond, van wie 120 in kritieke toestand verkeren. Verwacht wordt, echter, dat het aantal doden en gewonden verder zal stijgen omdat nog steeds mensen onder het puin worden gehaald - dood en levend.


Volgens de zionistische bezettingsstaat is de aanval een voorbeeld van gerechtvaardigde zelfverdediging: een reactie op enkele dagen van raketaanvallen op de zionistische bezettingsstaat vanuit Gaza. De aanval werd reeds verwacht omdat Ehud Olmert, premier van de zionistische bezettingsstaat, deze enkele dagen geleden feitelijk al aankondigde in een interview met het Saoedische "Al Arabiyya TV". In het interview wendde Olmert zich direct tot het volk van Gaza en riep hen op Hamas af te zetten als leiders in Gaza. En hij waarschuwde hen voor wat zou volgen als zij dit niet zouden doen, Hamas zouden laten zitten en raketaanvallen vanuit Gaza op de zionistische bezettingsstaat niet zouden laten stoppen: "Ik zeg hen nu, en dit is mogelijk de laatste minuut, stop ermee. Wij zijn sterker."
En een woordvoerder van het leger van de zionistische bezettingsstaat zei daarom naar aanleiding van de aanval op Gaza: "We hebben de burgerbevolking van de Gazastrook gewaarschuwd voor onze aanvallen. Hamas is geheel verantwoordelijk voor deze situatie. Dit is slechts het begin."



Natuurlijk is dit is propaganda-praat waarmee de zionistische bezettingsstaat haar acties probeert te rechtvaardigen. Voor de werkelijke reden achter deze zionistische agressie in Gaza door de zionistische bezettingsstaat moet teruggegaan worden in de geschiedenis.

Hamas is in 1987 opgericht door sjeich Achmed Jasien en ‘Abdel Aziz al Rantissi als paramilitaire beweging, met als doel de zionistische bezetting van Palestina te beëindigen middels gewapende strijd. Vanwege dit standpunt is de beweging gans haar bestaan door Amerika en de zionistische bezettingsstaat aangeduid als "vijand". Maar, omdat de beweging onderwijs en gezondheidszorg organiseert in de bezette gebieden, kende ze onder het volk van Palestina toch goede populariteit.

In tegenstelling tot het leiderschap van de Fatah-partij van Jasser Arafat dat zich schaarde achter het Amerikaanse plan voor Palestina en daarmee instemde met het weggeven van het land van Palestina aan de zionistische bezettingsstaat, hield Hamas lange tijd vast aan de principes waaronder de beweging was opgericht, de bevrijding van gans Palestina middels gewapende strijd zonder compromissen. Voor deze reden werden zowel sjeich Achmed Jasien als ‘Abdel Aziz al Rantissi in 2004 vermoord door de zionisten.

Het nieuwe leiderschap van Hamas liet zich in 2005 registreren als politieke partij, om deel te kunnen nemen aan de verkiezingen in Palestijnse bezette gebieden van januari 2006. Daar de Fatah-partij op dat moment nog verreweg de meeste aanhang genoot onder de Palestijnen, werd dit niet gedaan met de intentie om de macht te grijpen binnen de bezette gebieden. De hoop was meer om enkele plaatsen in het parlement van de Palestijnse Autoriteit te krijgen, om zo de macht en invloed van de corrupte Fatah-partij te beperken.

Echter, de Amerika en de zionisten zagen in deze actie van Hamas een mogelijkheid om de partij weg te krijgen van haar doelstelling om de zionistische bezettingsstaat te vernietigen. Daarom zorgden zij ervoor dat in de aanloop naar de verkiezingen verschillende schandalen betreffende Fatah in de media verschenen, waardoor de populariteit van Fatah in korte tijd sterk afnam onder de Palestijnen. Tegelijkertijd gaven ze Mahmoed Abbas, de leider van Fatah, de opdracht om de verkiezingen niet uit te stellen maar op de geplande datum plaats te laten vinden. Hierdoor zorgden Amerika en de zionisten ervoor dat Hamas volledig onverwacht de verkiezingen won. Waardoor het in de positie van "verantwoordelijk voor het Palestijnse volk in bezet Palestina" werd gemanoeuvreerd.

Door Hamas deze positie te geven hoopten Amerika en de zionisten de beweging te kunnen dwingen tot het verlaten van het doel om de zionistische bezettingsstaat te vernietigen. En om in plaats hiervan in te stemmen met de opdeling van bezet Palestina, zodat de zionistische bezettingsstaat het grootste deel van bezet Palestina zou mogen met toestemming van de Palestijnen.

Eenmaal Hamas het leiderschap gegeven werd zorgden Amerika en de zionisten ervoor dat Fatah de confrontatie zocht met haar, om de Palestijnen onderling te verdelen en om de gevoelens van sympathie voor het volk van Palestina in de rest van de wereld te verminderen. Dit resulteerde erin dat in de zomer van 2007 Fatah de controle overnam op de West Bank, en dat Hamas de controle nam over Gaza.

Hierna intensiveerden Amerika en de zionisten de druk op Hamas. Enerzijds kwamen zij met plannen om miljarden dollars beschikbaar te stellen aan Fatah, zodat de economie opgebouwd zou kunnen worden in de West Bank en de levens van de Palestijnen daar verbeterd zouden kunnen worden. Anderzijds zorgden ze ervoor dat Hamas en Gaza volledig geïsoleerd werden. De grensovergangen tussen Gaza en de zionistische bezettingsstaat werden gesloten, en ook Egypte kwam Amerika en de zionisten te hulp door de Rafah-grensovergang tussen Gaza en Egypte te sluiten. Het plan was de Palestijnen te laten zien dat meewerken met Amerika en de zionisten en het opgeven van bezet Palestina aan de zionisten, zoals Fatah deed, een goed leven tot gevolg zou hebben. Terwijl niet meewerken zoals Hamas deed desastreuze gevolgen zou hebben.

Dit plan van Amerika en de zionisten werkte tot op een bepaalde hoogte. De bevolking van Gaza werd langzaam maar zeker uitgehongerd door de gesloten grenzen en in reactie werd Hamas alsmaar meer bereid om te onderhandelen met de zionistische bezettingsstaat. Haar leiders verklaarden de "twee-staten-oplossing" van Amerika, waaronder de Palestijnen moeten instemmen met het feit dat het grootste deel van de bezette gebieden "Israël" wordt, onder bepaalde voorwaarden te kunnen accepteren. En in juni 2008 kwam Hamas met de zionistische bezettingsstaat zelfs een staakt-het-vuren overeen. Wat betekent dat Hamas en de zionistische bezettingsstaat ondertussen contacten opgebouwd hadden voor overleg en communicatie, terwijl Hamas voorheen verklaarde de zionistische bezettingsstaat niet te erkennen en nooit te zullen erkennen.

Amerika en de zionisten waren hiermee nog niet volledig tevreden, echter. Zij willen een formele verklaring dat Hamas afstand doet van haar oorspronkelijke doelstelling van bevrijding van Palestina, en in plaats hiervan officieel instemt met weggave van het Palestijnse land aan de zionisten. Zij willen dat Hamas volledig gaat samenwerken met de zionisten, precies zoals Fatah al eerder besloot te zullen doen. Daarom bleven Amerika en de zionisten Gaza onder druk houden, ook nadat het staakt-het-vuren tot stand gebracht was.

De zionisten kwamen sinds deze overeenkomst de afspraken die zij aangegaan waren niet na. Zij bleef de grenzen van Gaza gesloten houden. De Amerikanen gebruikten tegelijkertijd hun agenten om de problemen voor het volk van Gaza verder te verergeren, waardoor de druk op Hamas verder opgevoerd zou worden. Egypte hield de Rafah-grensovergang dicht en haar politie zorgde ervoor dat aan de smokkel tussen Egypte en Gaza een einde kwam. En Mahmoed Abbas van Fatah verklaarde dat hij af zou treden indien de zionistische bezettingsstaat omstreeks 40 Hamas-leden vrij zou laten uit de gevangenis. Zo werd de zionistische bezettingsstaat een reden gegeven om ook deze belofte niet na te hoeven komen.

In November 2008 kwam het einde van het tijdelijke staakt-het-vuren in zicht, en Amerika en de zionisten ondernamen vanaf dat moment verschillende acties om de druk op Gaza en Hamas nog verder op te kunnen voeren. De zionisten hielden de grenzen gesloten waardoor het volk van Gaza zonder voedsel kwam te zitten, en ze begonnen verschillende kleine aanvallen uit te voeren op Gaza om de woede onder het volk van Gaza op te voeren.

Zo ontplofte op de 7e december een zionistische raket nabij de boerderij van de familie Sjahien, waardoor zoon Hamzi (21) zwaargewond raakte.

Op de 16e december opende een zionistische Apache helikopter het vuur op journalist Mohammed ‘Abd al Nadi, die verslag deed van een aanval door de zionisten op twee jonge vrouwen even eerder.

Op de 17e december kwam Salah Oekal (46) om het leven toen een zionistische raket insloeg in de tuin van zijn huis.

Op de 18e december sloegen zionistische raketten in op de autogarage van Ijad Faathi Aboe Nasr. En eveneens op de 18e december werd het huis van Mohammed Aboe Nasr vernietigd door zionistische raketten.

Op vrijdag 19 december verliep het tijdelijke staakt-het-vuren tussen Hamas en de zionistische bezettingsstaat.

Op de 20e december raakte het been van Zoehair Washa (48) verbrijzeld nadat een zionistische raket vlak bij hem in de buurt in was geslagen.

En op de 20e december raakten Sari al Sanana (8) en Safi (9) zwaargewond nabij Beit Hanoen, toen zij getroffen werden door een zionistische raket terwijl ze aan het spelen waren. Beide kinderen konden enkel door beademingsapparatuur in leven worden gehouden.

In reactie op dit alles werden vanuit Gaza verschillende raketten afgeschoten op de zionistische bezettingsstaat. En deze raketaanvallen zijn door Amerika en de zionisten aangegrepen om nog een stap verder te gaan in het onder druk zetten van Hamas. Amerika en de zionisten riepen het volk van Gaza op om Hamas af te zetten, en dreigden anders grof militair geweld te gebruiken. Toen de opstand van het volk tegen Hamas uitbleef, toen opende de zionistische bezettingsstaat hun aanval van de 27e december.

Uit dit alles blijkt dat de huidige aanval op Gaza door de zionisten niet een "reactie" is zoals zij beweren, maar onderdeel van een plan voor de lange termijn. Over tijd worden alsmaar weer kleine stapjes genomen die Amerika en de zionisten in staat stellen om de druk op Hamas verder op te voeren. Ondermeer door het volk van Gaza te verhongeren, en nu dus door hen met raketten te beschieten.

Wat derhalve verwacht moet worden is dat Amerika en de zionisten hiermee, het onder druk zetten van de Palestijnen totdat zij allen de opgave van Palestina aan de zionistische bezettingsstaat accepteren, door zullen gaan. De huidige aanval op Gaza en het embargo van Gaza zullen voortgezet worden totdat Hamas een volgende concessie doet aan Amerika en de zionisten. En dit spel zal zich herhalen totdat Amerika en de zionisten Hamas daar hebben waar ze willen. In de hoek van Fatah en Mahmoed Abas, die voor een appel en een ei Palestina verraden hebben.

Geen opmerkingen: