“The success of Zionism and Israel is rooted in the expansive terminology of anti Semitism. … I contend however, that anti -Semitism has been and is a political weapon utilized to maintain world sympathy for the Zionist cause.” (Rashad 2000: 2)
Het zionisme is de nationale beweging voor de terugkeer van het joodse volk naar hun ‘thuisland’ en het verwerven van joodse soevereiniteit in het land van Israël. Joden van alle overtuigingen, links en rechts, religieus of seculier, vormden de zionistische beweging.
De zionistische ideologie was dus cruciaal in de creatie van een homogeen, solidair ‘ons’ om een joodse natie te kunnen opbouwen. De joodse identiteit staat centraal in deze constructie. De creatie van een homogeen, solidair ‘us’ wordt noodzakelijk geacht voor de realisatie en het behoud van de zionistische droom: de creatie van een homogene joodse natie.
”This form of nationalism had a religious component. A cultural-organic conception of the nation necessarily included religion which it saw as an inseparable part of national identity” (Sternhell 1998: 56)
Het zionisme creëert dus een natie op basis van een ‘homogeen’ ‘ons’ met ‘eenzelfde’ geschiedenis, ’dezelfde’ waarden en behoeften tegenover de ‘ander’ die fundamenteel verschilt van ‘ons’. “ Modern Political Zionism places emphasis on the national and political aspects of Jewish peoplehood.” (Tessler 1994: 36)
Zionisme wou de behoeften van de joden bevredigen en niet de behoeften van de ander. “… but in general both sides understood each other well and knew that the implementation of Zionism could be only at the expense of the Palestinian Arabs.” (Tessler 1994: 43) want volgens Phyllis is: “…Zionism centered on the idea of creating a specifically Jewish state in which Jews would be protected and privileged over non-Jews.”(Bennis 2000: 1)
De joodse nationaliteit is nu cruciaal om alle rechten te mogen aanspreken. Het is cruciaal om een onderscheid te maken tussen het Israëlische burgerschap en de Joodse nationaliteit:
“… not all rights are citizenship rights. Other rights are defined as nationality rights, and are reserved for Jews only. If you are a Jew, you have exclusive use of land, privileged access to private and public employment, special educational loans, home mortgages, preferences for admission to universities, and many other things.” (Bennis 2000: 2)
Een Israëlische burger bezit dus maar alle rechten als hij een jood is. Het hanteren van een dubbele standaard is een dagelijkse normaliteit ingebed in het onderscheid tussen het joodse ‘ons’ tegenover de niet-jood. Dit alles kon genormaliseerd worden doordat de holocaust hen voorzag van de typering als slachtoffer. De ‘joden’ werden gezien als slachtoffers en kregen daarom een natie, een joodse natie. Deze ‘zuiver’ joodse natie lijkt elk middel te mogen gebruiken om haar zionistische doelstelling te beschermen tegenover de ‘niet –joden’.
[Zie ook: Rodinson, Maxime, 1988: De joodse staat in droom en daad, p 74-87. ]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten