Lente in Palestina
by Martijn Lauwens
Vandaag 11 februari, mijn eerste week in Palestina zit er op, en ik heb al heel veel gezien, gedaan en meegemaakt!
Boycott Israel
Gisteren ben ik in de Al Quds University (Abu Dis) naar een lezing geweest over Boycott, Divestment and Sanctions (BDS). BDS is een strategie, uitgedacht als niet-gewelddadig wapen tegen de Israëlische bezetting, naar analogie met hoe de Apartheid is overwonnen in Zuid Afrika. Deze lezing kaderde trouwens in de Israeli Apartheid Week 2008, die momenteel wereldwijd plaats vindt en de aandacht tracht te vestigen op de politiek van Apartheid die Israël momenteel voert in de bezette Palestijnse gebieden.
Het is uiterst belangrijk dat de Palestijnse samenleving als eerste overtuigd geraakt van de mogelijkheden die BDS biedt, en dat deze boodschap later kan overgebracht worden naar de Arabische wereld en vervolgens de hele internationale gemeenschap.
Hoe meer ik hier in Palestina rondloop, dingen zie, situaties ervaar en met de mensen praat, hoe meer ik ervan overtuigd geraak dat het méér dan hoog tijd is voor verandering.
Hoe meer ik hier in Palestina rondloop, dingen zie, situaties ervaar en met de mensen praat, hoe meer ik ervan overtuigd geraak dat het méér dan hoog tijd is voor verandering.
Hoewel de mensen hier echt hun best doen om hun leven zo normaal mogelijk in te richten, de bezetting is gewoon overal.
Enkele dagen geleden ging ik naar Jenin, waar ik onder meer het ‘beruchte’ vluchtelingenkamp bezocht. De tocht van Ramallah naar Jenin is niet zo lang (hoewel Jenin helemaal in het noorden van de West Bank ligt, maar alle afstanden zijn hier eigenlijk redelijk klein, vergelijkbaar met Belgische afstanden) maar toch deden we er in de terugweg ongeveer 3 u over. Eerst en vooral mogen Palestijnse voertuigen geen gebruik maken van bepaalde wegen in de bezette Westbank, deze zijn immers voorbehouden voor Israëlische voertuigen (de zogenaamde Bypass roads), maar nog meer hinderlijk zijn de checkpoints. Misschien komt het omdat Hamas recentelijk weer harde taal heeft gesproken (ivm het opvoeren van zelfmoordaanslagen), maar we passeerden in elk geval 3 ‘reguliere’ checkpoints, 1 ‘flying checkpoint’ en we werden 1 keer onderweg tegengehouden door een politiepatrouille (voor het gemak vergezeld van een legerjeep).
Jenin zelf was behoorlijk indrukwekkend. Hoewel men mij anders had voorspeld, was de sfeer in de stad helemaal niet gespannen, er heerste een gezellige drukte, zonder enige vorm van agressie of spanning. Jenin stad is een lokaal bevolkingscentrum, en de mensen die hier rondlopen zijn voornamelijk afkomstig uit de 80 kleine dorpjes in de onmiddellijke omgeving van Jenin. Al deze mensen komen naar Jenin om er hun dagelijkse inkopen te doen, want andere steden (zoals oa Nazareth) die in de buurt liggen zijn totaal onbereikbaar geworden vanwege de muur. En op die manier zijn deze mensen dus ook dikwijls totaal afgescheiden van hun familie, hun gronden, hun vroegere jobs,…
‘It’s not allowed to move here’
Wanneer je de hoofdstraat van Jenin in westelijke richting afloopt kom je haast zonder het te merken in het vluchtelingenkamp terecht. Toch is het duidelijk anders dan in de stad: opeengepakte huizen (eerder krotten) gescheiden door smalle steegjes waar vuilnis zich opstapelt, kinderen die oorlogje spelen en lokale winkeliers proberen hun snoep en thee te verkopen. Het was hier dat we moesten zijn, en meer bepaald in het ‘Freedom Theatre’.
Dit theater is een project dat probeert om kinderen uit het vluchtelingenkamp uit de miserie te houden door ze te laten acteren, door een computerklas of door allerlei workshops en cursussen te organiseren.
De voorstelling die we te zien kregen was bepaald geen lachertje.
De acteurs, 5 jonge gasten uit het vluchtelingenkamp, hadden het idee en de uitwerking van deze voorstelling helemaal zelf bedacht. Ik vraag mij af: hoe is het mogelijk dat kinderen in zo’n onrechtvaardige en uitzichtloze situatie opgroeien, en hoe kan het dan dat ze toch nog zo hoopvol kunnen zijn…
Het stuk beschrijft begint bij het miserabele leven in het kamp, zonder enige vorm van afleiding en met als bijkomende bron van ergernis de bemoeienissen van de jongens hun vaders. Om te ontsnappen aan deze realiteit besluiten de jongens om naar de zee te gaan. De zee ligt immers maar enkele tientallen kilometers verwijderd van Jenin, en vanop bepaalde heuveltoppen in de regio kan men ze zelfs zien! Dit is echter buiten de Israëlisch gerekend. Palestijnen uit de Westbank kunnen namelijk helemaal niet naar de zee, want daarvoor moeten ze de muur passeren (en ‘naar de zee’ gaan volstaat vanzelfsprekend niet als reden voor het Israëlische leger). Wanneer ze ’s nachts stiekem met hun zwembroeken en handdoeken willen vertrekken, worden ze staande gehouden door een Israëlische jeep, spots aan, machinegeweren geladen, en dan klinkt een stem door de megafoon: ‘It’s not allowed to move here’.
Palestijnen zitten letterlijk gevangen in hun eigen steden, en worden constant en op alle mogelijke manieren gepest en onderdrukt. De bezetting is pure waanzin maar de wereld lijkt er zich niets van aan te trekken.
Enkele nachten geleden was er in één van de vluchtelingenkampen van Ramallah (bij mij om de hoek) een soortgelijke inval. Tientallen Israëlische jeeps omsingelden het hele kamp, en waren verder verspreid over de hele stad. Naar verluid zouden alle volwassen mannen van het kamp uit hun bed gehaald zijn, geblinddoekt en geboeid om dan één voor één ondervraagd te worden. Uiteindelijk zouden enkele van hen opgepakt en meegenomen zijn.
Dit soort praktijken gebeurt hier regelmatig, en het is helemaal geen nieuws meer (zelfs niet in de gespecialiseerde lokale media), want het is nu eenmaal een routineus onderdeel geworden van de bezetting.
Ohja, de jongens uit het toneelstuk besloten uiteindelijk om een plastieken zwembadje te vullen met water en zo te doen alsof ze aan de zee waren…
Meer info over BDS op de website van de Palestinian Campaing for the Academic and Cultural Boycott of Israel =>
http://www.pacbi.org Meer info over de Israeli Apartheid Week 2008: http://www.apartheidweek.org Meer info over het Freedom Theatre in Jenin: http://www.thefreedomtheatre.org Meer info over wat ik doe (binnenkort online: mijn artikel over de lezing in Al Quds University, een nieuwe factsheet over het Israëlische systeem van ID Cards voor de Palestijnen, en geupdate factsheet, o.m. over The Wall, The Settlements, en andere): http://www.palestinemonitor.org
Geen opmerkingen:
Een reactie posten