dinsdag 26 februari 2008

Gedichten omwille de vrede



Gedichten voor Palestina

Hoort het zo te zijn? (door Amal Kharkhach)
Vrede? (door Amal Kharkhach)
Verenig u (door Rachida)
Dit volk wil vrede (door Hans Mesman)
STOP!!! (door Amal Kharkhach)
De Vredestaal (door Amal Kharkhach)
Vergeef me (door Alya)
10 jaar (door Alya)
Het Lot van de Palestijnen (door Alya)
Mijn gedicht voor hen (door Siham Taybi)
Amal (hoop) (door Rashid)
Filastien (Palestina) (door Rashid)


Hoort het zo te zijn?
Hoort het leven zo te zijn?
Zonder het gevoel dat je leeft? Hoort de wereld zo te zijn?
Je laten denken dat er niemand om je geeft
Zonder een gevoel van liefdeHoort het dan zo te zijn?
Geboren om te overleven
Het enige wat je kent is pijn
Hoort het leven dan zo te zijn?
De een heeft meer dan anderen
Vertrouwen en eerlijkheid sterven uit
Moeten we dit niet snel doen veranderen?
Hoort de wereld zo te zijn?
Vecht om land en laat levens koud
Bestaat er dan geen mensenliefde meer?
Of iemand met een hart van Goud?
Horen mensen zo te zijn?
Kil, koudbloedig met een dodelijke blik
Uit zijn op het slechtste
En ons doden geeft ze een kick
Hoort de wereld zo te zijn?
Al het goede en liefdevolle vervaagd
En ik vraag me toch zo vaak af.....
Is VREDE echt zoveel gevraagd????
Amal Kharkhach.


Vrede?
Heel eenzaam en verlaten
Zittend op een overgebleven steen
Starend voor zich uit
Want nu is ze voor altijd alleen
Vragende ogen, met een trieste blik
Tranen rollend over haar wang
Al de mannen in het groen
Heel de omgeving maakt haar bang
Papa, mama, broer en zus
Waar is iedereen gebleven?
Zitten jullie soms verstopt onder het puin?
Moet ik hier in mijn eentje leven?
Waarom is de grond zo rood?
En waar zijn de huizen die er horen te staan?
Waarom zit ik hier zo verlaten?
Hoe komt het dat het zo is gegaan?
Bang en onzeker
Haar leven en hart leeg geroofd
Geen reden om nog te blijven leven
Met zoveel vragen in haar hoofd
Een kind doelloos en verlaten
Leeft nu in haar eentje voort
Gevoelig, beschadigd en verwaarloosd
En heeft nog nooit van Vrede gehoord
Nog steeds zittend op de steen
Denkend hoe ze nu verder moet gaan
Zoveel onbeantwoorde vragen in haar hoofd
Starend naar de plek waar ooit haar huis heeft gestaan.
Zuster Amal Kharkhach

Verenig u

Oh Moslims, ontwaak en zie de noodzaakmoslim, waar bent u?
oh moslims, verenig u.
Sta op, oh Arabier en doe je broeders een plezier
Sta eens op met 'n opgeheven kop
Open je ogen en zie wat er in Palestina gebeurd
Onze broeders worden vermoord en verscheurd
Dit kan niet zo langer doorgaan er moet iets aan worden gedaan
Palestina heeft ons nodig wat er nu gebeurd is overbodig
De oplossing ligt in onze handen
Bij ons, de Arabische landen
Wij moeten niet machteloos toekijken
maar onze steun en hulp laten blijken
Wij moeten vechten voor onze rechten
Wij moeten onze stem laten horen anders
gaat Palstina verloren
Wij moeten het samen opnemen tegen
het kwaad omwille van onze grond. De Palstijnse staat
Wij moeten een belangrijke taak verrichten
Palestina verdedigen is een van onze belangrijkste plichten
Wij zullen met stenen strijden om Palestina van de vijand te bevrijden.
De massale moorden stoppen we niet met woorden maar met daden
waar is de islamitische bloed? en waar is de Arabische moed?

Rachida Harmane

Dit volk wil vrede
Zie daar tussen de huizen en de bomen
De joodse tanks weer komen
Zij brengen weer veel leed en verdriet
De westerling hij begrijpt het niet
De boel staat er dagelijks in de fik
Het is maar een politiek spel, van landje pik
Maar het Palestijnse volk wil vrede
Thuis en in de straat, en vooral, een Palestijnse Staat
O ALLAH Gij hebt kennis van goed en kwaad
Laat dit volk van Palestina
Niet meer vrezen of gaan beven
Maar een eigen Staat gaan geven
kort gedicht van Hans Mesman
reageren? mesmanitree@planet.nl

STOP!!!
STOP het verdrijven van de Palestijnen uit
hun eigen thuis, hun land
Soldaten die aan een leven een einde maken
Onschuldige mensen vermoorden met hun blote hand
STOP het bloed vergieten van Palestijnen zonder machten
Duister opgewekt in levens De pijn is niet te verzachten
STOP het doden, het lijden
En gun de Palestijnen rust in het leven
Probeer je voor te stellen hoeveel mensen er naar Vrede streven
STOP het verwoesten van Palestina
Het ontnemen van mensen dromen
Gun deze mensen de ruimte
Om hun wensen uit te laten komen
STOP het oorlog voeren
En het gebruiken van Palestina als slagveld
Geef mensen hulp, hoop, steun En wees een held
STOP!! Mensen, laat het stoppen
Is het voor jullie dan geen wens?
Liefde over de wereld gespreid
En Vrede met de medemens!!
STOP!!!
Zuster Amal Kharkhach

De Vredestaal
Kinderen die er zijn geboren
Een leven lijden als in een hindernis
Ze leren te overleven
En weten niet wat Vrede is
Ze leven in oorlog
In woede angst en haat
Zonder enigszins te weten
Wat er komen gaat
Stenen gooien en streven naar Vrijheid
Naar een grond, een vrij land
Gaan en staan waar je wilt
Maar ze hebben het niet in de hand
Dag in dag uit sterven er onschuldige kinderen
Dit is toch niet normaal?
Kinderen die van niets wisten
En nog nooit hadden gehoord van een Vredestaal
In het hoofd geschoten of in het hart
Niemand kon ze te hulp schieten in nood
Ze liepen er onschuldig en onwetend
En kregen een onverwachtse dood
Mensen doet het jullie dan niets?
Kinderen en volwassenen leven in pijn
Ze weten niet hoe Vrede voelt
Terwijl wij hier alles hebben en gelukkig zijn
Hier leren we dat het leven gelukkig kan
En zij leren hoe kogels klinken
Wij lijden een normaal leven
Terwijl zij steeds dieper in de pijn verzinken

Dit kan niet langer zo doorgaan
Denk eens na, heel bewust
Gunnen we ze dan na bijna 55 jaar
Nog steeds geen rust?
Geen normaal leven op aarde
Een hart vol angst en pijn
Een pijnlijke dood
Zonder te weten hoe Vrede kan zijn
Al die kinderen lief en onschuldig
Het enige wat ze kunnen doen is smeken
Zullen we met z`n allen helden zijn?
En die mensen de 'Vredestaal' leren spreken?

Een taal van ons allemaal
Ook voor hun daar
Een taal, Vrede op de wereld
En die spreken we met elkaar.
Amal Kharkhach

Mijn gedicht voor hen
Tranen glijden langs mijn wangen,
Opeens voel ik alles om me heen hangen,
Ik ben mijn zoveelste broeder kwijtgeraakt
en mijn zusters hun mannen,
Is dit het dan waar het om draait in het leven?
Is dit het waar de macht misbruikers om geven?
Wat is dit vraag ik me voor de zoveelste keer af,
Is de wereld dan behalve wreed ook nog zo laf?
Broeders van ons die worden uitgemoord,
Niets hebben ze kunnen voor thuis kunnen
achterlaten, niet eens een woord,
Plots zijn ze verdwenen,
Zonder maar een afscheidsgroet,
Moeders wensen hun zonen nu maar
een dood die genadig is of zoet,
Wat kunnen ze nu toch anders doen?
Alsmaar blijven denken aan toen?
Wat kunnen ze doen nu ze hun laatste
druppeltje hoop verloren zijn?
Behalve het leven in verdriet en elke
seconde vervullen met pijn?
Verscheurd zijn hun harten,
Het zichzelf vergeven kunnen ze niet,
Dus blijven ze een leven lang leven
met een schuldgevoel en verdriet,
Vooral bij het terugzien van de tv-beelden
van hun vermoorde kinderen,
Want zij waren erbij maar konden het
niet verhinderen,
Gek worden ze bij het terugzien van de
begraafplaatsen van hun zonen,
En het verdriet is ze ongenadig en verscheurt
hun harten vooral bij het idee dat
hun zonen voortaan hier zullen wonen,
Begraafplaatsen zijn nu kenmerken van het
verdriet dat daar heerst,
Begraafplaatsen zijn nog het enige wat
overgebleven is van hun kinderen,
Maar de trots blijft en de onze vlag zal blijven stralen,
Ondanks al het diepe gemis,
En al die lege plekken in hun harten en huizen,
En dat het enige wat wij doen is vastklampen aan onze tv buizen,
Dus waar blijven onze plichten als moslims?
En waar blijven hun rechten als mensen?
En waar blijven de mensenrechtenorganisaties
en diens wensen?
Waren zij niet de eerste die riepen dat mensenrechten hadden?
Of zijn zij nu ook maar onbetrouwbare ratten?
Jongeren hebben nu ook maar hun dromen opgegeven,
En sommige zelfs hun leven.
Ziet de wereld dan echt niks?
Wacht de wereld dan echt nog steeds op een vredige mix?
Zien zij de toekomst dan zo kleurig in met al hun vredescontracten,
Denken zij zo dan?
Of proberen zij zo alleen hoger te komen in rang?
Of zijn ze ergens toch maar wel bang?
Laten zij daarom anderen onze zusters en broeders doden?
Is dit het wat zij noemen "de mensenrechten geboden"?
Ziet de wereld dit dan echt niet?
Of wil de wereld dit dan niet zien?
Broeders en zusters fie dien,
Zien jullie ook niks of willen jullie ook niks zien?
Wanneer zullen wij onze broeders en zusters
ook een helpende hand toereiken?
Of zullen wij ze ook maar blijven ontwijken?
Of zullen wij ze ook laten stikken?
Of zullen we dit allemaal niet pikken?
Zeg het me maar,
Zolang het maar waar is en niet zo raar,
Zullen wij de opvolgers zijn van de moordenaars?
Of zullen wij onze broeders het lichtje gunnen,
al is het maar het lichtje van een piepkleine kaars,
Wat zullen wij doen?
Stil blijven net zoals toen?
Of onze plicht tegenover onze
broeders en zusters vervullen,
En de waarheid onthullen?
Blijf jij zitten waar je nu zit?
Of denk jij, ik ga voor mijn broeders en zusters
iets doen al is het maar een gebed?
geschreven door siham taybi

Amal (hoop)
Het oog dat traant
Het hart gekerfd
Door het zionistische bederf
De ogen van Filastien, een oceaan
Verdriet, tranen als hoge golven
Waarin Filastien is bedolven
Het huis, de olijfbomen, de vader, de moeder, de zus
Niets zouden zij erven
Met wortel en al willen zij hun Amal doen sterven
Vluchtelingenkampen gevuld met jonge mensen
Een actieve vulkaan, dat elk moment haar vleugels wil uitslaan
En de herinneringen aan Saleh Iddien wil doen wederbestaan
Ya Filastien, Ya Filastien
Waar de profeten elkaar hebben ontmoet
Sayyidina Isa de uitverkoreneWerd geboren,
Waar Mohammed het gebed leiddeIn moeilijke tijden
Mosa, Yahya, Zakaria
Een teken voor alle leken
Het recht zal zegevieren
De Imaan in Allah zal alle hoeken en gaten versieren
We zijn jullie niet vergeten
Rashid

Filastien (Palestina)
Filastien, Filastien, Filastien
Dromen van kinderen verschromen
Verdriet, doet alles teniet
Het nest bedekt met doorns
De duif vervlogen
Kan hij nog wederkeren
Een kaars brandt, Vuur gloeit,
verlangen naar Al-quds bloeit
Al-quds roept ons
Haar hart bonkt, zij lonkt
Zijn wij haar vergeten
Of luisteren we gewoon niet naar haar kreten
Wortels afgesneden, pijn en verdriet
Al-quds is bezet gebied
Bloed in overvloed
Zover als het zicht
Toch is er licht
Al-quds beeft, zij leeft
Haar lippen roepen, haar ogen tranen
Wanneer, wanneer, wanneer
Is het als weleer
Jullie broeder Rashid

Vergeef me
Ik zou jullie willen helpen
Ik zou jullie willen steunen
Ik zou jullie willen ...
Het spijt menu ben ik al geen haar beter dan zij
Geen haar beter dn degenen die jullie zouden MOETEN HELPEN
Geen haar beterdan zij die jullie HOREN TE STEUNEN
Het spijt me dat ik niet veel kan doen,
dat ik jullie, Palestijnen, niet kan laten zien
hoe vaak in aan jullie denk
hoeveel ik om jullie geef
hoeveel ik jullie die zuurverdiende steun wil geven
En ik kan enkel wensen
dat met Gods hulp, incha Allah
jullie krijgen wat jullie toekomt
Maar wat me nog meer spijt,
wat het meest pijn doet
isdat al deze woorden
nu wel mooi op papier staan,
maar jullie toch geen stap verder hebben geholpen
VERGEEF ME.....
Alya

Geen opmerkingen: